Terugkijkend op hoe het bij hen verlopen was,
zagen de initiatiefnemers dat er typsiche struikelblokken waren
die overwonnen moesten worden, maar wel terugkeerden...

Wellicht heb je, na de nodige informatie over piekolie en klimaatverandering, het gevoel dat een transitie-initiatief iets goeds zou zijn voor jouw gemeenschap.
Toch kan het zijn dat je eerst om een aantal - echte en ingebeelde - beginbarrières heen moet, die in je weg kunnen staan. We noemen deze 'De Zeven Maren'.

1. Maar... we hebben geen budget...
Dit is echt geen punt. Geld is een zwak substituut voor enthousiasme en inzet van een gemeenschap, die je beide door de eerste fase van je transitie heen zullen helpen. Subsidieverleners kunnen ook een zekere mate van controle eisen, en kunnen het initiatief in richtingen sturen die tegen de belangen van de gemeenschap ingaan.
We zullen je laten zien hoe je kunt zorgen dat je proces voldoende inkomsten genereert. We spreken hier niet over grote bedragen: je Transitie Initiatief zal niet genoteerd worden op de Beurs, maar, zoals een ecodorpontwerper Max Lindeggar me jaren geleden al zei: "Als een project geen winst maakt, dan zal het verlies maken".
Transition Town Totnes begon in september 2005 zonder enig geld, en is sindsdien zelfbedruipend geweest. De voordrachten en filmvoorstellingen die we geven brengen geld binnen, dat we gebruiken om open evenementen zoals Open Space Dagen te organiseren. Op een gegeven moment zul je specifieke projecten hebben waarvoor geld nodig is, maar tot dan toe zal het gaan. Hou de touwtjes in handen van wat er gebeurt... en laat gebrek aan geld je niet tegenhouden.

2. Maar... ze zullen ons niet laten doen...
Sommige groenen zijn bang dat elk initiatief dat er op een of andere manier in slaagt om verandering te bewerkstelligen, verhinderd, tegengewerkt of aangevallen zal worden door anonieme bureaucraten of bedrijven. Als die angst groot genoeg is om je van elke actie te weerhouden, als de enige actie die je bereid bent te ondernemen erin bestaat om al je macht af te staan aan een of andere "zij", dan ben je waarschijnlijk het verkeerde document aan het lezen. Anderzijds werken transitie initiatieven "onder de radar", niet op zoek naar slachtoffers of vijanden. Als zodanig lijken ze niet in staat de woede van enige bestaande instantie op te wekken.
Integendeel, doordat het bewustzijn van bedrijven over duurzaamheid en klimaatverandering met de dag groeit, zul je er versteld van staan hoeveel mensen in machtsposities zich aangesproken en geïnspireerd zullen voelen door wat je doet, en je pogingen zullen ondersteunen in plaats van belemmeren.

3. Maar... er zijn al groene groepen hier in de stad, ik wil hen niet voor de voeten lopen...
We zullen dit punt uitgebreider in stap drie bespreken, maar in feite heb je wel erg veel pech
als je in een 'turfoorlog' terechtkomt. Wat je Transitie Initiatief zal doen is gemeenschappelijke doelstellingen en een gevoel van richting voor de bestaande groepen bewerkstelligen. Sommige van die groepen zijn misschien wat uitgeblust, en zullen de nieuwe wind die je laat waaien mogelijk echt waarderen. Koppeling van een netwerk van bestaande groepen aan een Minder Energie Plan zal hun werk versterken en richting geven in plaats van het over te nemen of te overvleugelen. Verwacht van hen dat zij een van je sterke bondgenoten worden, van cruciaal belang voor het succes van je Transitie Initiatief.

4. Maar ... hier in de stad geeft niemand iets om het milieu ...
Deze gedachte kan je vergeven worden, gezien het bestaan van de apathische consumentencultuur om ons heen. Als je echter een beetje dieper graaft, dan zul je merken dat de meest verrassende mensen slimme advocaten worden van sleutelelementen van een Transitie Initiatief - lokaal voedsel, lokale ambachten, lokale geschiedenis en cultuur.
Het geheim is om hen aan te spreken in plaats van te verwachten dat zij naar jou toe komen. Zoek uit wat je gemeenschappelijk hebt, en je zult ontdekken dat jouw gemeenschap een veel interessantere plaats is dan je gedacht had.

5. Maar... het is zeker te laat om nog iets te doen...
Het kan zijn dat het te laat is, maar dat is niet waarschijnlijk. Het betekent dat jouw inspanningen (en die van anderen) absoluut van cruciaal belang zijn.
Laat wanhoop je inspanningen niet saboteren, of zoals Vandana Shiva zegt: "De onzekerheid van onze tijd is geen reden om er zeker van te zijn dat alles wanhopig is."

6. Maar ... ik heb niet de juiste kwalificaties...
Als jij het niet doet, wie zal het dan wel doen? Het is niet belangrijk dat je geen diploma in duurzaamheid hebt, of jarenlange ervaring in tuinieren en planning. Wat belangrijk is, is dat je een hart hebt voor de plaats waar je woont, dat je inziet dat er iets gedaan moet worden, en dat je openstaat voor nieuwe manieren om mensen hierbij te betrekken.
Als er een functieomschrijving zou bestaan voor de geschikte persoon om dit proces op gang te trekken, dan zouden daar de volgende kwaliteiten in staan:
* positieve instelling
* goed kunnen omgaan met mensen
* basiskennis van de plaats en van de sleutelfiguren in de stad.
Dat is het echt zo ongeveer... Je gaat tenslotte vanaf het begin je eigen ontslag in het proces inbouwen (zie stap 1). Dus je rol op dit moment is zoals die van een tuinman die de grond klaarmaakt voor de latere tuin, die je misschien wel of niet meer zult zien.

7. Maar... daar heb ik de energie niet voor!
Zoals de uitspraak, die vaak aan Goethe wordt toegeschreven, luidt: "Begin alles wat je kunt doen of waarvan je droomt dat je het kunt. Stoutmoedigheid heeft talent, kracht en magie in zich!" De ervaring een Transitie Initiatief te beginnen toont dit zeker aan. Terwijl het idee om je stad (of dorp, of gehucht, of eiland) voor te bereiden op een leven na de olie overweldigende implicaties lijkt te hebben, is er iets in de energie die loskomt door het proces van het Transitie Initiatief, dat niet te stoppen lijkt.
Je kunt je overweldigd voelen door het vooruitzicht van al het werk en de complexiteit ervan, maar mensen zullen je komen helpen. Velen hebben inderdaad versteld gestaan van de toevallige manier waarop belangrijke dingen in het proces plaatsvinden, van hoe de juiste mensen op het juiste moment mee kwamen doen. Het gaat erom voor die stoutmoedigheid te kiezen, om de sprong te wagen van 'waarom doet niemand wat' naar 'laten we iets doen', die de energie levert om alles gaande te houden.
Vaak in het ontwikkelen van milieu-initiatieven als een kapotte auto de helling opduwen: harde, ondankbare labeur. Een Transitie Initiatief is als het naar beneden rollen aan de andere kant - de auto begint harder te rijden dan je bij kunt houden, in een steeds hogere versnelling. vanaf de duw die je hem boven op de heuvel geeft, ontwikkelt hij zijn eigen vaart. Dat wil niet zeggen dat het soms niet hard werken is, maar het is bijna altijd een plezier.